Tradycja yerba mate z międzynarodowym wyróżnieniem! Paragwajskie tereré wpisane na Listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

17 grudnia ubiegłego roku ziściły się dążenia paragwajskiego rządu do uznania rodzimej tradycji tereré za prawnie chroniony element światowego dziedzictwa kulturowego. Patronat UNESCO to szansa na promocję zarówno dla kraju, jak i samych naparów na bazie ostrokrzewu.

Czym jest Lista dziedzictwa niematerialnego UNESCO?

Dziedzictwo niematerialne to w ogólnym rozumieniu wszelkie dobra kulturowe nie posiadające namacalnej, fizycznej postaci. Do grupy tej zaliczymy więc m.in. język, przekazy ustne, obrzędy religijne i świeckie, rytuały. Jego ochroną zajmuje się UNESCO, podlegająca pod ONZ organizacja, której głównym celem jest umacnianie międzynarodowej współpracy w dziedzinie kultury, sztuki, nauki i oświaty. Wpis na prestiżową listę pozwala na lepszą ochronę danego dobra i znacznie przyczynia się do popularyzacji samego obyczaju, jak i kraju i kultury, z której się wywodzi.

Tereré to więcej niż po prostu yerba mate na zimno. To wielowiekowa tradycja

Paragwaj już od pewnego czasu ubiegał się o wpisanie swego narodowego napoju na Listę. Ze względu na bogaty kontekst historyczny i kulturowy tereré, pozytywna decyzja od początku wydawała się pewna. Tradycja ma swoje źródła jeszcze w czasach prekolumbijskich i jest czymś więcej niż po prostu popijaniem yerba mate. To rytuał, podczas którego naczynie pełne suszu ostrokrzewu z dodatkiem lodu, zimnej wody przekazywane jest z rąk do rąk, by każdy z zebranych mógł nacieszyć się naparem. Tradycyjne tereré występuje również w wariacjach z sokiem (tzw. tereré ruso) oraz dodatkiem ziołowych mieszanek (yuyos) zawierających lokalnie występujące poleo, burrito czy hierbabuena.

Wpis na listę UNESCO szansą dla Paragwaju

Oficjalny akt wpisania paragwajskiego tereré na Listę dziedzictwa niematerialnego UNESCO miał miejsce 17 grudnia ubiegłego roku, o czym poinformował na Twitterze minister kultury Paragwaju Rubén Capdevila. Pełną treść zapisu sformułowano jako: „Tradycyjne praktyki i wiedza o tereré w kulturze Pohã Ñana, narodowego napoju Guaraní w Paragwaju”, co dodatkowo podkreśla rdzenny, prekolumbijski charakter tego zwyczaju. Nie mamy wątpliwości, że zbliżający się już 24 lutego Narodowy Dzień Tereré będzie w tym roku wyjątkowy. Być może decyzja UNESCO wpłynie też na rozwój turystyki w tym jakże ciekawym, a jednocześnie wciąż nieodkrytym i rzadko odwiedzanym kraju Ameryki Południowej.